ارگونومی – رويكرد كلی، اصول و مفاهیم
ارگونومی – رويكرد كلی، اصول و مفاهیم : هدف از تدوین این استاندارد، ارائه رویكرد كلی ارگونومی و توصیف اصول و مفاهیم اصلی آن می باشد.
رویكرد، اصول و مفاهیم مزبور برای طراحی و ارزیابی وظیفه ها، شغل ها، محصولات، ابزار ها، تجهیزات ، سیستمها، سازمانها، خدمات، تسهیلات و محیط ها، كاربرد دارد تا آنها را با ویژگیها ، نیازها و ارزشها و تواناییها و محدودیتهای افراد سازگار كنند.
راهنمایی های مذكور در این استاندارد، به منظور بهبود ایمنی، عملكرد ، اثربخشی ، كارایی ، قابل اعتماد بودن ، دسترسپذیری و قابلیت نگهداری و تعمیر پیامد طراحی در طول چرخه عمر آن و در عین حال ارتقاء سلامت، رفاه 12 و رضایت افرادی كه دخیل هستند و یا تحت تاثیر قرار گرفته اند، ارائه میشوند.
كاربران مورد نظر این استاندارد طراحان، ارگونومیست ها و مدیران پروژه ها و مدیران، كار گران و مصرف كنندگان (یا نمایندگان آنها) و تامین كنندگان هستند. این استاندارد به عنوان استاندارد مرجعی برای تدوین كنندگان استانداردهای مرتبط با جنبه های ارگونومی نیز كاربرد دارد.
این استاندارد مبنایی را برای سایر استانداردهای ارگونومی تفصیلی فراهم میكند.
میزان قابل استفاده بودن محصولات، سیستم ها، خدمات، محیط ها و تسهیلات توسط افرادی از یك جمعیت با وسیعترین گستره ویژگی ها و قابلیت ها برای نیل به یك هدف مشخص در زمینه استفاده مشخص، دستیابی پذیری نامیده میشود.
رشته علمی مرتبط با درك برهمكنش ها بین انسان و عناصر دیگر سیستم، و حرفه ای كه در آن تئوری، اصول، داده ها و روش ها برای طراحی به منظور بهینه سازی رفاه انسان و عملكرد كلی سیستم به كارمی رود، ارگونومی نامیده میشود.
عوامل فیزیكی، شیمیایی، زیست شناختی، سازمانی، اجتماعی و فرهنگی كه یك یا چند نفر را احاطه میكنند.
عوامل انسانی در سرتاسر جهان به عنوان ” رشته علمی مرتبط با درك برهمكنش های بین انسان و سایر عناصر یك سیستم، و حرف های كه از تئوریها، اصول، داده ها و روش ها برای طراحی به منظور بهینه سازی رفاه انسان و عملكرد كلی سیستم، استفاده میكند”، تعریف شده است . این رویكرد شامل اهداف خاص تسهیل عملكرد وظیفه، محافظت و ارتقای ایمنی، سلامت و رفاه كارگر یا كاربر/كارور محصولات/تجهیزات از طریق بهینه سازی وظایف، تجهیزات، خدمات، محیط یا به طور كلی همه عناصر یك سیستم و
برهمكنش های آنهاست. دستیابی به این اهداف، به طور بالقوه در پایداری و مسئولیت اجتماعی سهیماست.
ارگونومی به برهمكنش بین فرد و سایر مولفه های سیستم از قبیل افراد دیگر ، ماشین ها، كالاها، خدمات ،محیط ها و ابزارها، برحسب اقتضا، میپردازد.
عوامل زیر در ارگونومی لحاظ میشود:
الف – هدف سیستم، كالا یا خدمت
ب – ویژگیهای جمعیت هدف مورد نظر
پ – اهداف مورد نظر و وظایفی كه قرار است انجام شوند
ت – تنگناهای 6 موجود (برای مثال تجهیزات یا فرایندهای موروثی ، مشكلات اقتصادی یا قانونی)؛
ث – عوامل فیزیكی، سازمانی و محیط اجتماعی
ج – چرخه عمر و تغییرات پویای درون آن
دیدگاهتان را بنویسید