بررسی اصول روابط عمومی
بررسی اصول روابط عمومی : ارکان روابط عمومی همان فعالیت هایی هستند که روابط عمومی بدون توجه به آن ها فاقد جوهره بوده و اساس آن از بین می رود. این ارکان را می توان به شرح زیر عنوان کرد:
برنامه ریزی نمودن، تحقیق، برقراری رابطه دو طرفه بین سازمان و مخاطبان، گفتگو نمودن با مخاطب برای رسیدن به فهم مشترک. انجام هر کاری در این زمینه در قدم اول نیاز به تحقیق و در قدم دوم برنامه ریزی و نیز در ادامه آن نیاز به برقراری ارتباط مناسب دارد.
وظایف اصلی روابط عمومی
از جمله وظایف اصلی این واحد می توان اشاره نمود به :
-
شناختن سازمان
یکی از وظایف اصلی هر سازمانی شناخت کامل تشکیلات سازمان، اهداف و عملکرد آن ها می باشد. هم چنین آشنایی با نقاط ضعف و قوت آن ها از جمله این وظایف می باشد. تنها با داشتن شناختی علمی و دقیق می شود تصویری زیبا و روشن از سازمان در ذهن مخاطبان چه در درون سازمان چه بیرون آن ایجاد نمود.
-
شناختن محیط
برای شناخت درست محیط باید افکار عمومی را شناخت، تا بر اساس آن مرزهای بین مردم و سازمان برداشته شود.
-
معرفی سازمان
پس از شناسایی محیط، معرفی سازمان مهم ترین وظیفه این واحد می باشد. هر موسسه یا سازمانی یک فلسفه وجودی دارد که روابط عمومی در جهت تحقق هدف های سازمان آن را به مخاطبان یا جامعه معرفی می کند.
تقسیم بندی روابط عمومی به لحاظ جایگاه و میزان اثرگذاری در سازمان
-
تحلیل گر
این نوع از روابط عمومی بسیار کارآمد می باشد. حاوی برنامه های تدوین شده و دارای زمان بندی می باشد. اجرای کامل و درست آن نیاز به یک بستر مناسب فرهنگی و اجتماعی و در راس آن داشتن مدیران متخصص و شایسته دارد. در این نوع روابط برای بهره گیری از فرصت ها و مدیریت بحران، برنامه و طرح های مناسبی وجود دارد. انعطاف پذیری، نوآوری بر پایه علم از ویژگی های این نوع از روابط می باشد. روابط تحلیل گر به مدیران سازمان مشاوره داده و در ارتقای جایگاه آن ها و سازمان موثر می باشد.
-
توجیه گر
این نوع از روابط عمومی در حقیقت از فضای نامناسب اجتماعی، سیاسی و فرهنگی به وجود می آیند. به علت ضعف های تخصصی و علمی از سمت مدیریت، برنامه و طرح کارآمدی وجود نخواهد داشت. این روابط با بهره گیری از توجیهات همراه با پنهان کاری و تحریف و منتشر نکردن اطلاعات واقعی تلاش در توجیه نمودن تصمیمات گرفته شده از سوی مدیران سازمان دارند. در واقع این روابط در نقطه مقابل روابط تحلیل گر قرار دارند.
-
تبیین گر
این روابط حد فاصل روابط تحلیل گر و توجیه گر می باشند. در این نوع از روابط عمومی سطحی نگری، قالب های کلیشه ای، بیان محافظه کارانه وجود دارد. برنامه ریزی در این نوع روابط بی بهره از نوآوری و خلاقیت می باشد.
اگر هنوز در دوره رایگان 7 اصل مهم در مدیریت مطلوب کسب و کار شرکت نکرده اید، کلیک نمایید. |
دسته بندی روابط عمومی در عصر ارتباطات
با پیشرفت های دهه های اخیر در اینترنت در چرخه تولید و انتشار اطلاعات و نیز نحوه ارتباط مخاطبین و سازمان ها نیز تغییراتی ایجاد شده است. با در نظر گرفتن این دگرگونی ها می توان روابط عمومی را به صورت زیر دسته بندی نمود:
-
روابط الکترونیک
در این نوع از روابط وظایف معمول را ابزارهای الکترونیکی انجام می دهند. همانند رادیو، سیستم خودکار پاسخگویی. به جای استفاده از کاغذ در انتشار پیام، می توان از فایل ها و متن های منتشر شده در قالب نرم افزار استفاده نمود. در این روابط ارتباط با مخاطب به طور ۲۴ ساعته و در هر مکان و در هر زمان امکان پذیر می باشد.
-
دیجیتال
این نوع از روابط در ادامه حرکت و تحول روابط عمومی از شکل سنتی به شکل الکترونیکی خود می باشد. متن ها و محتواهای تولیدی در روابط الکترونیکی به شکل فرمت های قابل چاپ طراحی می گردند. در روابط دیجیتال تبدیل به فرمت صفر و یک می شوند. از شاخصه های این روابط می توان به قابلیت جستجو در بین اطلاعات، امکان کپی و اشتراک گذاری مطالب بین مخاطبان اشاره نمود.
-
روابط آنلاین
در رابطه آنلاین خدمات به شکل آنلاین و شبانه روزی در اختیار مخاطبان قرار می گیرد. مخاطبان به سازمان وصل بوده و با هم در تماس هستند. همچنین به سایر منابع دسترسی دارند.
-
روابط عمومی سایبر
به فرآیندی که در آن پروسه های مربوط به روابط عمومی به صورت آنلاین درآمدهاند گفته می شود. در این روابط مشارکت دهی و نیز تعامل با مخاطب دیده می شود. نقطه تمرکز این روابط بر مخاطب و مشتری بوده و به جای ارتباط با توده های مخاطب به تک تک افراد توجه می شود.
دیدگاهتان را بنویسید