مدیریت استراتژیک و خصوصیات آن
مدیریت استراتژیک و خصوصیات آن : امروزه مدیران به خوبی به اهمیت مدیریت استراتژیک پی برده اند، مدیران به فراست دریافته اند که با تعیین و تبیین اهداف و مأموریت های سازمان، در دراز مدت بهتر می توانند برنامه های خود را به ثمر رسانند. سازمان بهتر کار می کند و نسبت به محیط خود واکنش هایی مناسب تر نشان میدهد.
از این رو استفاده از برنامه ریزی استراتژیک و جامع به عنوان یک ضرورت در سازمان ها مطرح شده است. به کمک این برنامه ریزی، مدیریت می تواند جهت گیری های خود را در آینده معین، و سازمان را در مقابل تغییرات و تحولات فردا مجهز سازد.
برنامه ریزی استراتژیک به مدیر کمک می کند تا از سازمان و هدفهای آن تصویری روشن به دست دهد و فعالیت های سازمان را در لوای یک استراتژی واحد هماهنگ سازد. همانطوریکه اشاره شد، یکی از دلایل روی آوردن به برنامه ریزی جامع، تحولات و دگرگونی های محیط امروز سازمان هاست.
شاید در گذشته تغییرات و تحولات به شتاب و گستردگی امروز نبودند و مدیران می توانستند اهداف آینده را براساس گذشته تنظیم کنند. اما اکنون تجربه گذشته لزوما راهنمایی مطمئن برای آینده نیست و مدیران باید با مدد گیری از برنامه ریزی جامع، استراتژی های آینده سازمان را طوری تنظیم کنند که با موقعیت ها و شرایط آینده متناسب باشند.
به طور کلی تغییر و تحولات فناورانه، اجتماعی و سیاسی، پیچیده شدن محیط خارجی سازمان، ارتباطات گسترده و متعدد سازمان با محيط، و وسعت و گستردگی اغلب برنامه ها و طویل المدت بودن آنها همه زمینه هایی هستند که برنامه ریزی استراتژیک را برای سازمان ضروری و اجتناب ناپذیر ساخته اند.
خصوصیات برنامه ریزی استراتژیک
1- برنامه ریزی استراتژیک، انعکاسی از ارزش های حاکم بر جامعه است. جهان بینی ها، اعتقادها، و سنت های جامعه در برنامه ریزی جامع منعکس می شوند
2- برنامه ریزی استراتژیک معطوف به پرسش های اصلی و مسائل اساسی سازمانهاست. پرسش هایی از قبیل برنامه های امروز سازمان چه هستند و برنامه های آتی چه باید باشند؟» «امروز کجا هستیم و جهت گیری های آینده چه هستند؟» «امکانات و منابع سازمان در آینده چه وضعیتی دارند و باید مصروف چه اهدافی شوند؟» … در برنامه ریزی استراتژیک مطرح می شوند.
3- برنامه ریزی استراتژیک با مطرح ساختن اهداف بلند مدت و تبیین رسالت های سازمان، مدیران را در انجام فعالیتهایشان هم جهت و هماهنگ می سازد.
4. برنامه ریزی جامع دارای دید درازمدت است و افق هایی دورتر را در سازمان مطرح می سازد. برنامه ریز در این نوع برنامه ریزی به آینده های دور می اندیشد و می کوشد تا موقعیت سازمان را در بلندمدت ترسیم کند.
5- برنامه ریزی استراتژیک، عملیات و اقدامات سازمان را در دوره های زمانی بالنسبه طولانی هماهنگ می کند و به آنها پیوستگی و انسجام می بخشد.
6- برنامه ریزی استراتژیک در سطوح عالی سازمان شکل می گیرد، زیرا در این سطح است که تقریبا به گونه ای همه جانبه اطلاعات لازم در مورد امکانات و منابع سازمان و انتظارات و توقعات از آن متمرکز اند.
7- برنامه ریزی استراتژیک، فراگیر است و برنامه های عملیاتی سازمان را در بر می گیرد و به آنها جهت می بخشد. به برنامه ریزی استراتژیک امکانات و محدودیت های درونی و بیرونی سازمان را مدنظر دارد و پیش بینی های خود را با توجه به آنها انجام می دهد.
منبع: کتاب مدیر نوشته دکتر آقایی
دیدگاهتان را بنویسید