تعریفی از کارآفرین و کارآفرینی
تعریفی از کارآفرین و کارآفرینی : کار آفرینی را در وهله اول صفت کسی می دانند که اهل ایجاد کار و اشتغال زایی است. به عبارت دیگر، او برای دیگران موقعیت و فرصت های شغلی به وجود می آورد. برای مثال، مدیر یک رستوران فرصت ها و موقعیت های شغلی متعددی را در اختیار جامعه قرار می دهد و به این ترتیب، ضمن حصول سود و درآمد، به اشتغال مشتاقان کار نیز می پردازد.
بر این پایه، هر کس را که توان ایجاد چنین موقعیت هایی را برای دیگران داشته باشد و به اشتغال زایی آنان کمک کند، باید کار آفرین نامید.
اما در یک طبقه بندی کلی از کار آفرینان، آنها را به دو دسته اهل نوآوری و ابداع و اهل تقلید تقسیم کرده اند.
کار آفرینان اهل نو آوری به دنبال ایجاد تحولات نو و تغییرات جدید هستند. به طور طبیعی در این گروه فرصت های شغلی بیشتری قابل حصول است، زیرا این کار آفرینان در محدودیت ها و مشکلات، درجا نمی زنند بلکه بر آن چیره و مسلط می شوند و راه های تازه تری را برای کار و تولید ارائه می نمایند.
کار آفرینان اهل تقلید بیشتر دنباله رو و تابع گروه اول هستند. در این گروه نیز فرصت های شغلی وجود دارد زیرا آنان برنامه و طرح ایجاد شده توسط گروه اول را توسعه و بسط می دهند. برای مثال، اگر کارآفرین نوآور طرحی را تحت عنوان «طلق و حاشیه» برای جلد گرفتن به تولید رسانده باشد، سایر کار آفرینان به توسعه و بسط طرح او می پردازند و فرصت های بیشتری را برای این محصول پدید می آورند.
بنابراین، کارآفرین را می توان فردی دانست که توانایی سازماندهی مدیریت کار را به نحو شایسته دارد و از فرصت ها و موقعیت ها خوب استفاده می کند و با اعمال طرح های ابتکاری و نوآورانه به رشد افراد و تغییرات جدید یاری می رساند.
تعریف کارآفرینی:
از کار آفرینی تعاریف گوناگون شده است، که برخی از آنها از این قرار است و لازم به ذکر است که کلیه ی تعاریف موجود در این مجموعه به دلیل فراوانی منابع به ذکر برخی از آنها پرداختیم.
کار آفرینی فرآیندی از ارائه اندیشه های تازه و نو، بهره گیری از امکانات و فرصت های موجود با تکیه بر دانش، پیشه و کار مربوط به آن و پذیرش خطر است.
کار آفرینی پلی میان زایش ایده، تولید و انجام خدمات، مبادله اطلاعات و کالا است و عاملی است که عوامل گوناگون را در کنار یکدیگر قرار می دهد تا بهره برداری از منابع و فعال شدن آنها در جهت بهره وری و تأمین منافع ملی میسر گردد و موسسات بهره ور و خلاق ایجاد شوند تا موجب رشد و توسعه همه جانبه باشند. .
همان طور که می دانید موضوع کار آفرینی بسیار وسیع می باشد و همچنین دارای تعاریف بسیار زیادی می باشد که ما به برخی از مهمترین تعاریف آن اشاره نمودیم، حال باید ببینیم به چه کسی کار آفرین می گویند؟
یک پیشنهاد دوستانه: اگر هنوز در دوره رایگان 7 اصل مهم در مدیریت مطلوب کسب و کار شرکت نکرده اید، کلیک نمایید. |
کارآفرین کیست؟
کار آفرین کسی است که فرصتی را کشف و برای پیگیری و تحقق آن، سازمان مناسبی را بنا می کند. کارآفرین کسی است که عمدتا به منظور کسب سود و رشد، کسب و کاری را تاسیس و اداره می کند که مشخصات اصلی آن کار آفرینی و مدیریت استراتژیک است.
یک کار آفرین به منظور تحقق ایده اش عوامل مورد نیاز مانند: زمین، نیروی کار، مواد مصرفی و سرمایه را فراهم آورده و با استفاده از قدرت تصمیم گیری، مهارت ها و استعدادهای فردی اش در طراحی، سازماندهی، راه اندازی و مدیریت واحد جدید، ایده اش را تحقق ساخته و از این راه به کسب در آمد می پردازد.
همچنین در این راه یک عدم موفقیت را به دلیل فعالیت در محیط غیرقابل کنترل و مبهم و با موانع پیش بینی نشده می پذیرد یا به زبانی ساده تر، کارآفرین شکست را بعنوان بخشی از فعالیت کارآفرینی می پذیرد.
از نظر علم اقتصاد، کارآفرین فردی است که با صرف زمان و انرژی لازم، منابع، نیروی کار، مواد اولیه و سایر دارایی ها را به گونه ای هماهنگ می سازد که ارزش آنها و یا محصولات حاصل از آنها نسبت به حالت اولیه اش افزایش یابد (ایجاد ارزش افزوده کند).
کار آفرین سرمایه دار نیست ولی قادر است از سرمایه های راکد به خوبی استفاده کند. همچنین او ممکن است مخترع، عالم، متخصص و هنرمند نباشد، ولی توان بهره برداری مناسب از علم، تخصص و هنر دیگران را داشته باشد. عملاً می توان گفت کارآفرین، توانایی هماهنگ کردن منابع مختلف و تخصص های مختلف را دارد.
تعاریفی که از کارآفرینی ارائه شده، مبین آن است که، کارآفرین منتظر سرمایه گذاری و ایجاد شغل از طرف دولت و دیگران نیست. او خود با شناخت صحیح از فرصت ها و استفاده از سرمایه های راکد امکاناتی را فراهم نموده و با سازماندهی و مدیریت مناسب منابع، ایده خویش را عملی می نماید.
او تنها خودش شاغل نمی شود، بلکه بدون اتکاء به دولت، در بخش غیردولتی برای تعداد دیگری نیز شغل می آفریند و علاوه بر آن نقش مهمی در تولید و اشتغال مولده دارد و بتواند از میزان بیکاری بکاهد. بخصوص زمانی که با کارآفرینی یک فرد، افراد زیادی از یک خانواده و فامیل می توانند صاحب شغل شوند.
این امر سبب کاهش نرخ بیکاری بدون نیاز به سرمایه گذاری دولت برای ایجاد اشتغال می گردد. البته دولت می تواند با ایجاد مشوق های مختلف، حمایت از کارآفرینان و همچنین با ارانه ی تسهیلات و ایجاد و پیگری سیاست های مناسب، حرکات کارآفرینان را شدت و شتاب بخشد و همچنین روحیه ای مضاعف برای کارآفرینان باشد.
هر کار آفرین بالقوه یا بالفعل، به یک نسبت از این ویژگی ها و قابلیت ها برخوردار نیست. لذا کار آفرینان طيف متنوعی را شامل می شوند که همین باعث تنوع در تعریف کارآفرینی و کارآفرین شده است.
به همین خاطر نمی توان کارآفرین و کارآفرینی مختص افراد خاص دانست و حتی الزاماً کارآفرینی را نباید با شغل آفرینی یکی کرد.
ما در دوره آموزشی چگونه کارآفرین موفقی شویم؟ به اصول و ویژگی هایی پرداخته ایم، که کارآفرینان بزرگ به آنها پایبند بوده اند. این دوره آموزشی می تواند شروعی برای مسیر کارآفرینی باشد. برای مشاهده توضیحات کافیست بر روی تصویر زیر کلیک نمایید.
دیدگاهتان را بنویسید