معرفی اجمالی تاریخچه زنجیره تأمین
معرفی اجمالی تاریخچه زنجیره تأمین : در طی 100 سال گذشته زنجیره تامین جهانی تغییرات عظیمی را تجربه کرده است. به طور کلی با پیشرفت تکنولوژی و کسب تجربه، بخش های مختلف این زنجیره، مانند تأمین، ساخت و حمل کالاها، به شکل محسوسی تغییر شکل پیدا کرده اند. این تغییرات شامل معرفی تکنیک های جدید برای جابجایی کالا، ساخت کشتی های اقیانوس پیما، ساخت کانتینرها و کامپیوترها می باشد که هر کدام به نحوی زنجیره تامین جهانی را پیچیده تر و کارآمدتر از گذشته کرده اند. ما در این مقاله به بررسی اجمالی تاریخچه زنجیره تامین خواهیم پرداخت.
پیشنهاد می کنیم در دوره ی جامع موفقیت، پیشرفت و توسعه فردی شرکت کنید.
زنجیره تأمین قبل از سال 1900: تولید و تامین در مقیاس محلی و منطقه ای
قبل از انقلاب های صنعتی در اروپا و ایالات متحده، تمامی زنجیره های تأمین از نوع بومی بودند و معمولاً به مناطق محلی محدود می شدند. انقلاب صنعتی سرآغاز تغییرات بود. با راه اندازی راه آهن، حمل و نقل کالا در مسافت های طولانی، آسان تر و ارزان تر شد اما زنجیره تأمین همچنان محدود به داخل کشورها بود. در قرن نوزدهم، پیدایش کامیون های ابتدایی و سایر ابزار، کار با کالا را آسان تر کرد. در همین زمان تجارت دریایی در مقیاس بین المللی نسبتاً ناکارآمد بود زیرا کالاهای سبک در بدنه کشتی ذخیره می شدند و برای بارگیری و تخلیه نیاز به تلاش زیادی بود.
زنجیره تامین در اوایل قرن 20: پیشرفت حمل و نقل و انبارداری
در اواخر قرن نوزدهم و با اختراع موتورهای احتراقی و اتومبیل ها، پیشگامان توسعه از کامیون ها برای حمل سریع کالا از طریق جاده ها، استفاده کردند. اولین کامیونت در اواخر قرن نوزدهم اختراع شد و کامیون های مک در سال 1900 به بازار آمدند. در اواسط دهه 1920 موتورهای دیزلی که در ابتدا با بنزین کار می کردند، معرفی شدند. در اوایل قرن بیستم و با توسعه بیشتر صنعت ساخت اتومبیل، پتانسیل اولیه برای استفاده بیشتر از لیفتراک ها به وجود آمد. عمده ترین تحول در ذخیره سازی کالا در سال 1925 رخ داد. در این زمان از پالت ها در انبارها استفاده شد. با کمک پالت ها انبارداران توانستند کالاها را بر روی یکدیگر و به صورت عمودی قرار دهند. این رخداد توانست به شکل قابل توجهی در فضا صرفه جویی کند و انبارداری در فضاهای کوچک تر را ممکن کرد.
زنجیره تامین از دهه 1930 تا دهه 1940 – مکانیزاسیون بزرگتر
در طول جنگ جهانی دوم لجستیک اهمیت پیدا کرد؛ زیرا سازمان های نظامی به زنجیره تأمین کارآمد در داخل کشور و همچنین سراسر اروپا نیاز داشتند. در داخل کشور، زنجیره تامین برای تولید ابزار و تجهیزات نظامی ضروری بود، در حالی که در خارج از کشور، تهیه تجهیزات و پشتیبانی از سربازان در کوتاه ترین زمان اولویت بود. دهه 1940 شاهد تلفیقی از مهندسی صنایع و تحقیقات عملیاتی در مهندسی زنجیره تأمین بود.
زنجیره تأمین در دهه 1950 – استاندارد سازی و کانتینر سازی
مسلماً بزرگترین انقلاب در تاریخچه زنجیره تأمین جهانی با اختراع کانتینرهای حمل و نقل گره خورده است. مهم ترین ویژگی کانتینرها کاربردهای چندگانه آن ها است. با استفاده از کانتینرها، شرکت ها می توانستند کالاهای متفاوتی را به آسانی در مقیاس های بزرگ به مکان های جدید منتقل کنند. از کانتینر ها در حمل و نقل های جاده ای، ریلی و دریایی استفاده می شد و در کنار استانداردسازی ترابری، حمل و نقل کانتینر ها به شکلی بهینه و سازمان یافته انجام می شد. این پیشرفت به معنای صرفه جویی در هزینه، کاهش اثرات زیست محیطی و کارایی بسیار بالا در کل زنجیره تأمین بود.
زنجیره تأمین از دهه 1960 تا 1980 – بازده بیشتر و ظهور کامپیوترها
در طول دهه 1960، تمرکز بیشتر بر روی توزیع کالا از طریق کامیون ها بود. با تکامل ابزار و تکنیک های انبارداری، تجهیزات حمل و نقل، کانتینر سازی و سایر عوامل، اعتماد بیشتری به حمل بار در جاده ها و حتی در مسافت های طولانی تر برای کالاهای حساس تر پیدا شد.
زنجیره تأمین در دهه 1980 و 1990 – کارایی بیشتر و تغییر به یک مدل جهانی
در دهه 1980 میلادی سهامداران زنجیره تامین، تولیدکنندگان و شرکت های فعال در حمل و نقل، موفقیت های بیشتری را در این زمینه کسب کردند. در سال 1983، اصطلاح “مدیریت زنجیره تأمین” ابداع شد و رایانه های شخصی تغییرات بیشتری در زنجیره تامین ایجاد کردند. نرم افزارهای جدید مانند مسیریاب ها، توانستند هزینه ها را کاهش داده و حمل و نقل را آسان تر کنند. این امر با پیشرفت های دیگر از جمله بهینه سازی حمل و نقل هوایی، شبکه های توزیع زنجیره تامین و معرفی سیستم های برنامه ریزی منابع سازمانی (ERP) همراه بود.
زنجیره تأمین در دنیای امروز – جهانی سازی واقعی
یکی از بزرگترین تاثیرات دنیای مدرن بر روی زنجیره تامین، انفجار تولید در آسیا بود. به طور همزمان، هوش مصنوعی و یادگیری ماشینی با تجزیه و تحلیل توانست پیش بینی های بهتری را برای الگوهای عرضه و تقاضا ارائه دهد که در نهایت بر روی پیشرفت مدیریت زنجیره تامین، تاثیر بسزایی داشته است. با توجه به این مشاهدات، زنجیره تامین به سمت یک اکوسیستم مبتنی بر داده، مشارکت و شبکه در حال پیشرفت است.
دیدگاهتان را بنویسید